Weekendje Enkhuizen: dag 1

Tocht: 17 mijl

Totaal: 238

Het beloofde dit weekend prachtig weer te worden volgens alle applicaties die op mijn iPhone staan...dus woensdag de plannen al gemaakt om naar Enkhuizen te varen. Lekker overnachten in de Buyshaven, eten bij Herberg de Compagnie, en de volgende dag terug. Solo of wie mee wil. Marieke wilde zaterdag wel mee heen, maar liever niet slapen op de boot (ik vind dat altijd heerlijk, slapen op een bootje, een kleine deining, zeker als de wind aantrekt). Wind verwachting: Zaterdag luilekkerland op t water, kabbel kabbel, zondag stevig 3 tot 4 (of 5). Maar met hockeyende kinderen, lenen van auto's was het een nog beter plan als Sam ons toch maar even naar Lelystad zou brengen zaterdag. Joosje zou dan 's avonds naar Enkhuizen rijden om "mama" Marieke op te halen, en lekker mee uit eten te gaan. Zoonlief Sam moest immers iets belangrijkers doen, nl naar de wedstrijd Ajax-Cambuur (9-0). 

En zo werden we heerlijk met de thuis taxi afgezet in onze thuishaven, en op de boot ging snel de gebruikelijk routine van start. Marieke haalt de hoezen van het grootzeil eraf, legt de lieren klaar, en ondertussen pruttelt de motor warm, gaat de hoes van de genua, en worden alle lijnen, vallen etc klaar gemaakt. Binnen 15 minuten zijn we klaar voor vertrek, en met een oosten wind is dat makkelijk wegkomen. Meteen uit de haven het zeil omhoog en met een heerlijk briesje ging het richting Enkhuizen. Eenmaal de bocht om was het echt helemaal genieten. Geen zware windstoten, maar een fijne bries die Dory snel naar 4 tot 5 knopen bracht. Geen hoge golven, een heerlijk zonnetje, dus smeren was een must: Kortom een super nazomerdag in de herfst. Om 1 uur even bellen met de haven, maar er was natuurlijk plek zat...en alweer aan de "Foxtrot" steiger. Dit keer elke 18 (heel dicht bij de douches ;-) 

Was er dan geen nadeel op te noemen...jawel, helaas viel net na de trintelhaven, met nog zo'n 7 mijl te gaan de wind echt weg. En Waten het eerst de schepen om ons heen, ook wij besloten de motor bij te zetten, en uiteindelijk maar de zeilen te strijken. Eenmaal in de haven matroosje Joosje (die dit keer met de auto kwam) gebeld om te zeggen dat we aangekomen waren, en het adres door te geven. En na een wel verdiend koel biertje was het heerlijk sate eten in de Herberg de Compagnie. Lieve bediening, lekker eten, niet te ver lopen, en ook niet te duur. Al met al een fijne zaterdag. 17 mijl op de gevaren, op naar de volgende 20.000