Weekendje Enkhuizen: dag 2

Tocht: 21 mijl
Totaal: 259

Gisteravond nog geprobeerd om iets van de Ajax wedstrijd te kunnen zien, maar er was geen enkele stream te vinden op mijn laptop of mijn telefoon. Dan maar een Good Old Bond film kijken: "Gold Finger", met net zo'n trage scenes als dat mijn bootje gaat ten op zichte van de speedboten om me heen. Heerlijk zo'n ouderwetste actie film. Gelukkig waren de Duitsers die we met veel Wein und Weib (ohne Gesang) op het water tegen kwamen, en later luidruchtig de Buyshaven akoestisch vervuilden, ergens Enkhuizen in gegaan, en bij het slapen gaan met oordoppen in, heb ik niks meer van ze mee gekregen. 

Ik verbaas me erover dat mensen die een boot besturen samen met de "passagiers" flink aan de drank zitten terwijl je aan het varen bent. Ook al gaat het maar met een vaartje van 4 a 5 mijl, er kan van alles gebeuren. Volgens mij ging het ook nog om een gehuurd schip, want ze voeren een Nederlandse vlag, met voertaal Duits, en een NL opmerking begrepen ze niet bij het passeren (ze voeren tijdens de windstilte echt maar 2 a 3 mijl en waren verbaasd dat wij zo snel voeren .... 4.5 mijl) Ach ja......

Maar lekker geslapen, lekker opgestaan, thee gezet, ontbeten, nieuws gelezen, Ajax terug gekeken, en om een uur of 11 maar eens alles klaar gemaakt. Even spannend, want dit zou mijn eerste solo-tocht worden met Dory. Even kijken of de buren flink weggezet werden door de wind bij het uit de box varen....het viel allemaal mee. Lekker heel rustig de lijnen voor en achter los, en op weg naar een nieuwe avontuur.

Een ware exodus uit Enkhuizen, want het was wel heel druk, en er was ook best heel veel wind. 16 tot 18 knopen...Eenmaal uit het Krabbersgat en op het IJsselmeer bleek dat er lekker flink wat golven waren. Toch maar eerst even op alleen de genua....maar na een keer overstag ook maar het grootzeil gehesen. Al had ik daar wel al het eerste rif in gezet in de haven, de wind zou sowieso te sterk zijn geweest, en met een rif vaart Dory vanaf 4 bft een stuk lekkerder. Helaas haalde ik net niet in een keer de bocht om het Enkhuizerzand, dus een extra rak, en twee keer over stag, was een must. Maar....na een beetje oefenen met de stuurautomaat (er zit een overstag functie op mijn oude ST2000) ging dat best makkelijk. 

Wel was het een idee om mijn zeilbroek aan te doen, want ook al scheen de zon, de golven zorgden ouderwets voor een heerlijke achtbaan, boinke boink op het water. Ik vind dat altijd wel leuk, met een vaart van 5 a 6 knopen op zo'n flinke (ach, wat heet) golf aan komen en dan keboem neerknallen op t water. Helaas gaat de snelheid er dan ook wel meteen een beetje uit. En met deze wind (3 tot 4, vlagen 5) valt het denk ik mee....ik zou eens met 6 bft een poging moeten wagen.......alhoewel...

Na de een beetje af gesneden te hebben en niet de boeien te volgen bij het Enkhuizerzand voor de Trintelhaven (dat lukt tot nu toe prima, met steeds minimaal 2.9 m onder de boot) met halve wind naar de bocht bij Lelystad. Ja dan ga je van 4 a 5 knopen heel scherp varen, naar steeds een dikke 6. En zo was het lekker "stuiven" naar de Deko haven. Grootzeil net voor de bocht laten zakken (hoefde niet eens tegen de wind in, maar gewoon evenflink aan de wind) en vervolgens op alleen het voorzeil verder. Ook dat ging nog met een mooi vaartje. Eenmaal in de haven was het appeltje eitje aanleggen en ik lag net vast of Marieke kwam er al aan lopen. Die had de hele tocht gevolgd via de VesselFinder app. En kon zo de hele route volgen. 

Heerlijk ontspannen  weer, en een leermoment rijker: Ik kan Dory ook alleen varen, met een flinke wind! Wat is zeilen met dit mooie scheepje toch fijn.

21 mijl gevaren, op naar de volgende 20.000

Weekendje Enkhuizen: dag 1

Tocht: 17 mijl

Totaal: 238

Het beloofde dit weekend prachtig weer te worden volgens alle applicaties die op mijn iPhone staan...dus woensdag de plannen al gemaakt om naar Enkhuizen te varen. Lekker overnachten in de Buyshaven, eten bij Herberg de Compagnie, en de volgende dag terug. Solo of wie mee wil. Marieke wilde zaterdag wel mee heen, maar liever niet slapen op de boot (ik vind dat altijd heerlijk, slapen op een bootje, een kleine deining, zeker als de wind aantrekt). Wind verwachting: Zaterdag luilekkerland op t water, kabbel kabbel, zondag stevig 3 tot 4 (of 5). Maar met hockeyende kinderen, lenen van auto's was het een nog beter plan als Sam ons toch maar even naar Lelystad zou brengen zaterdag. Joosje zou dan 's avonds naar Enkhuizen rijden om "mama" Marieke op te halen, en lekker mee uit eten te gaan. Zoonlief Sam moest immers iets belangrijkers doen, nl naar de wedstrijd Ajax-Cambuur (9-0). 

En zo werden we heerlijk met de thuis taxi afgezet in onze thuishaven, en op de boot ging snel de gebruikelijk routine van start. Marieke haalt de hoezen van het grootzeil eraf, legt de lieren klaar, en ondertussen pruttelt de motor warm, gaat de hoes van de genua, en worden alle lijnen, vallen etc klaar gemaakt. Binnen 15 minuten zijn we klaar voor vertrek, en met een oosten wind is dat makkelijk wegkomen. Meteen uit de haven het zeil omhoog en met een heerlijk briesje ging het richting Enkhuizen. Eenmaal de bocht om was het echt helemaal genieten. Geen zware windstoten, maar een fijne bries die Dory snel naar 4 tot 5 knopen bracht. Geen hoge golven, een heerlijk zonnetje, dus smeren was een must: Kortom een super nazomerdag in de herfst. Om 1 uur even bellen met de haven, maar er was natuurlijk plek zat...en alweer aan de "Foxtrot" steiger. Dit keer elke 18 (heel dicht bij de douches ;-) 

Was er dan geen nadeel op te noemen...jawel, helaas viel net na de trintelhaven, met nog zo'n 7 mijl te gaan de wind echt weg. En Waten het eerst de schepen om ons heen, ook wij besloten de motor bij te zetten, en uiteindelijk maar de zeilen te strijken. Eenmaal in de haven matroosje Joosje (die dit keer met de auto kwam) gebeld om te zeggen dat we aangekomen waren, en het adres door te geven. En na een wel verdiend koel biertje was het heerlijk sate eten in de Herberg de Compagnie. Lieve bediening, lekker eten, niet te ver lopen, en ook niet te duur. Al met al een fijne zaterdag. 17 mijl op de gevaren, op naar de volgende 20.000

Zeilen met een ander maatje

Tocht: 14 mijl
Totaal: 219

Collin is mijn school maatje, waarmee ik een passie voor kunst, muziek, Italië en lekker eten deel. Maar bovenal ook een goed vriend, waar  ik al menig reis mee heb gemaakt, maar nog geen water tocht.

De vakantie was helaas al voorbij, maar we zaten nog in de opstartweek en om het vakantie gevoel weer even terug te halen (meestal is dat na 25 minuten uiterst saaie vertelsels tijdens plenaire bijeenkomsten echt wel weer verdwenen) gingen we na een de werkdag naar Dory. Lekker eten mee om na afloop, of tijdens het zeilen, lekker te eten en drinken.

Het grootzeil had ik al gereefd, en verder legde ik in alle rust aan Collin de standaard zaken uit. Grootzeil, voorzeil, schoten, lieren, aan de wind, voor de wind ... golfslag IJsselmeer etc etc.

Er stond een aardig windje en zo voeren we langs de dijk richting waar de wind ons bracht. Dit keer richting Trintelhaven. Zo scherp aan de wind ging het nog wel, maar het ging toch snel al richting dikke 4 bft....dus om Collin een beetje uit de spreekwoordelijke wind te houden, al varende het grootzeil maar laten zakken. Na het keerpunt lekker op alleen de genua bijna voor de wind....tja en dan krijg je last van wat rollende golven onder de boot....Dory danste een beetje heen en weer...

En mijn maatje was maar wat blij toen we de bocht richting de sluis hadden genomen, want toen werden de golven wat minder. Gelukkig hoefde hij niet aan de leizijde de gaan hangen, en nadat we weer een half uurtje in de box lagen, de quiche in de oven, was de misselijkheid verdwenen. Het biertje mocht ik opdrinken. Al met al een fijne tocht, toch nog een lekker stuk gezeild. Wellicht iet te harde wind voor een eerste keer.

14 mijl, op naar de volgende 20.000

Zeilen en Zandvoort

Tocht: 14 mijl
Totaal: 205 

En gelukkig was daar de weersvoorspelling. De nazomer zou beginnen, een lekker zonnetje en een fijne bries. Dus op de dag dat Zandvoort oranje kleurde, niet door het Sahara-zand maar door de grote schare F1-fans, zaten wij lekker op het water, om natuurljk om 3 uur ook even de "quali" te zien. Hoe een grote fan ik ook ben van de F1 (iedereen heeft toch een Guilty Pleasure) het steekt me dat daar 70.000 mensen rond mogen hupsen, terwijl concerten niet zouden kunnen. Alsof men zich daar echt anders zou gedragen. 

Maar, op zaterdag morgen waren Marieke en ik lekker bij de boot. De yup-duister naast ons was met net weer iets te luide muziek druk zijn boot aan het ontdoen van de vogeluitwerpselen en ook erg druk bezig om zijn vrinden alles uit te leggen. Volgens mij is het gewoon een emmer water pakken met wat zeep en een borstel en poetsen maar. Menig ketelbinkie of dekmatroos heeft dit in zijn of haar leven mogen doen. "Schrobben jongen, dan wordt je ooit nog kapitein". Gelukkig was ik in een kwartiertje klaar, had Marieke de zeilen al zeilklaar gezet (hoezen van de Genua en het grootzeil) en had de motor al een paar minuten warm gedraaid....en konden we lekker de rust van het water opzoeken. Unser Yup-nachbarn zou naar Enkhuizen en Hoorn varen en weer terug.

De wind kwam uit de richting van Urk, ongeveer, dus het zeil was snel omhoog. Er zatnog een rif in van vorige keer, toen ik met Collin het wilde water had opgezocht, en dat was geen overbodige luxe. Voorspelling en feit liggen niet altijd op een lijn. Het trok toch aan richting 5 en om het toch lekker relaxt te maken, opdat we nog heerlijk de week van ons konden af praten, ook nog maar even de Genua een beetje ingerold. En ook zo hadden we met gemak dik 5 knopen. Lekker halverwege Urk maar weer omgedraaid en met een ruime wind toch maar de terugweg aangevangen. 

Lekker in de haven rustig nog wat nagenieten van het prachtige weer, een biertje erbij. Oh wat is het toch fijn om op het water te zijn (en Max de pole-position te zien pakken).

14 mijlen op de teller, op naar de volgende 20.000