Vader zoon momentje

Tocht: 13 mijl
Totaal: 191 

Sam, die net als zijn zusje matroosje Joosje vroeger op zeilcursus heeft gezeten, en zijn Jabu-1 en Jabu-2 diploma heeft, vindt meestal de Monaco-achtige schepen interessanter dan een zeilboot. Maar, op zijn verzoek toch een keer samen gaan zeilen. En al leek het weer niet helemaal geweldig te zijn, om 12 uur voeren we de haven uit, met genoeg lekkernijen aan boord. Na een duidelijke instructie was het grootzeil omhoog nog bijna in de haven, en voor de wind voeren we met 3 tot 4 knopen richting Urk.....dat zou wel heel lang gaan duren dus na een koerswijziging toch maar richting de Trintelhaven. Meteen ging de snelheid van inmiddels 3 naar dik 5 knopen, ondanks het lichte windje. 

Na installatie van de "cruise-control", waarvan een foto toch echt naar zijn techneuten-vrienden moest, was het even lekker dobberen. Vlak voor de Trintelhaven meteen de "overstag functie van de ST2000 maar eens geprobeerd, en warempel, dat gaat nog leuk ook. Kan ik ook in mijn eentje gaan zeilen ....

En met een rustige gang zeilden we terug, waarbij het laatste stukje precies te bezeilen viel. En op het moment dat we bij de haven waren viel de wind bijna geheel weg. Precies op tijd terug dus om nog even een biertje en een paar bitterballen op het terras te nuttigen. Een gezellige dag met zoonlief.

13 mijl gezeild, op naar de volgende 20.000

Vader dochter momentje deel 2

Tocht: 14 mijl
Totaal: 178 

Matroosje Joosje had wel weer zin om te dobberen op het water. De wind was gunstig,  dus langs de dijk richting de Trintelhaven. Bijna geen golfslag, want we voeren aan hogerwal, maar wel 3 tot 4 bft. Met ruime wind wilde dat best. Dik 6 knopen en in een razend tempo waren we in de Trintelhaven. Deze vluchthaven ligt halverwege de dijk van Lelystad naar Enkhuizen, en er is een restaurant/ snackbar. Ach ja samen even een patatje eten ........ 

Nu schrik ik niet heel snel van prijzen, maar om 6 euro af te tikken voor een bordje patat, of 4 euro als je het wil meenemen.....vonden we allebei een beetje te gortig. Dan maar weer terug naar het bootje. Kwam er net een mooie Dehler 34 met vol tuig de haven in varen. Ik dacht die strijkt snel zijn zeilen, maar niks daarvan, een vakkundig overstag en met flinke snelheid weer de haven uit. Waarschijnlijk wisten ze telepatisch de patatprijzen ons verbaasde brein. 

De wind trok aan, en ging richting 4 tot 5 .....en aangezien we geen haast hadden ging alleen de genua erop. En zelfs dan niks Dory vaak meer dan 5 knopen aan. Wat een heerlijk scheepje is het toch.

En, traditie getrouw, moesten we natuurlijk even een roseetje drinken, met een paar overheerlijke bitterballen. Ach, dat sporten we er morgen wel weer van af ......

 14 mijl gevaren, op naar de volgende 20.000

Markerwadden

Tocht: 14 mijl

Totaal: 164

Omdat matroosje Joosje nog nooit op de markerwadden was geweest kon ook dit tochtje niet ontbreken tijdens de zomeravonturen met Dory. Nu is dit niet eens zo heel bijzonder dat iemand nog niet op de Markerwadden is geweest want dit mooie natuurgebied bestaat pas een aantal jaren. Nieuwe eilanden, beheerd door natuurmonumenten waar ze de natuur haar gang hebben laten gaan. Je kunt er prachtig wandelen, maar voor ons gold deze dag een lekker luie dag op t strand. 

Marieke en ik waren al op de boot, omdat we de vorige dag al lekker even gezeild hadden, en Joosje kwam om 9 uur de steiger op lopen. Snel alle zeilen klaarmaken, afvaren, door de sluis en zeilen maar. 

Met windkracht 2 tot 3 gaat dat met Dory uiterst aangenaam, en met flinke snelheid (5 tot 6 knopen).

In het kleine haventje van de Markerwadden si het altijd erg druk in de zomermaanden, dus was ons plan om rond 10.30 aan te komen, als de meesten al weer vertrekken. En ook dit jaar was het geluk aan onze zijde.....we hoefden maar een rondje in de havenkom te varen en de havenmeester dirigeerde ons naar een fijn plekje aan de steiger. Even je daggeld betalen (waarmee je het goede doel tevens sponsort) en maar lekker even naar het strand. Bij terugkomst (ik vind 30 minuten op het strand liggen, mijn tenen in het water laten gaan, meer dan genoeg strandleven) lag er een flink motorjacht naast ons. Het waren twee oudere stellen, die vroeger gezeild hadden ..... vandaar de naam van het schip "Zonderzeil". Na een paar uur daar heerlijk te toeven, werd het drukker en drukker, en moest de havenmeester vooral nee verkopen aan passanten. Een bootje had geluk en mocht nog als 2e liggen. Vrienden wilden komen en of die langszij mochten (3 dik liggen). De havenmeester uiterst correct dat maximaal 2 dik toegestaan was ....... Een dikke discussie volgde.... Het verbaast me dan toch steeds maar weer dat mensen hun eigen regels willen volgen, en niet zich willen aanpassen aan de regels die in dit haventje gelden. Natuur, milieu staan immers voorop. Je hoort mensen klagen dat er geen stroom is, geen afvalbakken ..... terwijl dit overal wordt aangegeven, ook op de site van de Markerwadden......ach ja, lezen is ook een kunst.

Gelukkig gingen wij weer huiswaarts waardoor de vrinden toch nog een plekje hadden. De buurman van Zonderzeil voer ons even rond (want wij lagen tegen de kade) en de trossen konden los en varen maar weer. Iets minder wind, maar gelukkig maar een anderhalf uur varen. Door de sluis, en zo de haven in varen. Wat liggen we toch gunstig daar in de Deko-haven.

14 mijl gevaren, op naar de volgende 20.000.

Een driedaags verhaal met een staartje....

Tocht: 15 mijl

Totaal: 150

 

Na drie heerlijke dagen vorige week op het water maar wel door een oerwoud aan waterplanten varen, was het vandaag even tijd om te kijken of Dory daadwerkelijk van het bos verlost was van het onderwater onkruid. Een van de tips van de havenmeester was om een paar keer heen en weer te varen....maar op wat loskomende sprieten na, bleef het log varen, en haalden we amper 3.5 knopen met de motor op flink vermogen. 

Gelukkig was daar Camiel, dezelfde havenmeester, met tip twee, en die wel even tijd had om Dory in de takels te hangen....en dat was maar goed ook. Los van de meegenomen waterlianen, was ook de schroefas behoorlijk omwikkeld met het vervelende fonteinkruid. Met een paar scherpe messen alles verwijderd, en na een kwartier lag ze al weer in het water...... meteen maar even de zeilen gehesen.

 

Dat was even heerlijk toeven. Met een rustig windje, een snelheid steeds boven de 5 knopen, richting de Trintelhaven, en weer terug. Gewoon genieten van het kabbelen, het water en elkaar.

15 mijl gevaren, op naar de volgende 20.000 en komende dagen even lekker genieten waar de wind ons brengt.

Driedaagse zeiltocht met Dory: dag 3 Hoorn - Lelystad

Tocht: 17 mijl

Totaal: 135

Na een eenvoudig doch voedzaam ontbijt, nog even koffie drinken op het terras in de Grashaven, alwaar een mooie hommel aan het genieten was van de aanwezige plantjes. 

Vandaag zou de wind lekker gunstig staan. We zouden precies in een rak naar Lelystad kunnen varen. Aangezien we vroeg wakker waren, het weer prachtig, de wind 2 tot 3, voeren om een uur of 10 de fijne Grashaven uit. Uit de haven meteen maar de zeilen gehesen, en lekker onderweg. Maar het ging steeds trager en trager....het stond vol met plantjes....fonteinkruid. Zoals de hommel kon genieten van haar plantje, zo waren wij toch minder gecharmeerd van dit plantje.

We haalden soms net 1.6 knopen. Uiteindelijk waren we uit het veld (en dat duurde nog wel even) om toch maar even voor anker te gaan, en het water (18 graden brrrr) in te gaan. Van de kiel kreeg ik het niet af, want ik had geen duikbril, maar gelukkig was het roer nu wel verlost van deze waterplant. 

Zeilen omhoog en gaan....het leek iets sneller te gaan. Toen maar "flossen". Een truc die ik had gelezen op zeilen.nl. Met een lijn met wat knopen erin, onder de boot doorgaan en heen en weer halen.

Daarna leken we 4 tot 4.2 knopen te halen, maar echt soepel leek het niet te gaan. Gelukkig kwamen de zendmast van Lelystad en de zittende man steeds dichterbij. Een beetje donkere lucht dreigde, maar dat zou toch maar een paar druppels zijn ..... toch.....

En bij het aanvaren van de sluis brak de hemel open. We konden nog net een regenjas aan doen, maar waren in een mum van tijd helemaal doorweekt. Gelukkig konden we snel mee in de sluis, waar weinig schepen lagen .... wat een bui allemaal al niet doet. 17 mijl gevaren, en een eindeloze tijd erover gedaan. Markermeer voorlopig maar even links laten liggen (althans de westkant). 

Al met al een heerlijk in drie dagen 50 mijl gezeild. Op naar de volgende 20.000 mijl.

Driedaagse zeiltocht met Dory: dag 2 Enkhuizen - Hoorn

Tocht: 12 mijl
Totaal: 118 

Met een prachtig zonnetje was het wakker worden in de oh zo fijne Buyshaven te Enkhuizen. Tegenover ons lag een schip met 4 katten aan boord, die heerlijk rustig op de boot lagen alsof ze niks anders gewend waren, erg bijzonder om te zien.
Na het overheerlijke ontbijt (de bakker brengt de bestelde broodjes in de haven) en nog lekker even koffie drinken in de kuip was het tijd om naar de sluizen te varen. En ja hoor....."Heinz" wilde perse voor met zijn gehuurde net iets te grote jacht. Als een spreekwoordelijke olifant in de porseleinkast banjerde hij door de al bijna vol liggende sluis, zonder om te kijken of rekening te houden met Jan (what's in the name) en alleman. Gelukkig ging het zoals zo vaak allemaal weer net goed.

En met een fijn windje ging het richting Hoorn. Genietend van de rust en de mooie Hollandse uitzichten.

 Links en rechts donkere wolken en buien, maar wij voeren heerlijk in het zonnetje.....en zo ging het van 4 naar 3 naar 2 knopen per uur, tot het na 6 mijl varen helemaal wind stil was. Tja dan maar op de motor naar Hoorn, waar we eerst dochterlief (normaal gesproken matroosje Joosje) met goede vriendin op de thee hadden, en daarna mijn lieve zus op een terrasje na lange tijd weer spraken.

We kenden Hoorn niet, maar zo er doorheen wandelend is het een leuk plaatsje. Een mooie oude Zuiderzeehaven.

12 mijl gevaren, op naar de volgende 20.000.

Driedaagse zeiltocht met Dory: dag 1 Lelystad - Enkhuizen

Tocht: 21 mijl
Totaal:  106

Vandaag vroeg uit de veren, want de grote auto moest nog even nieuwe banden, en de kinderen wilden daarmee vroeg naar Delft om Sam zijn nieuwe kamer te gaan poetsen (doen ze anders nooit!!!). Dus wij maar met de kleine tuf-tuf naar de haven. Volle weekendtassen en wat proviand om een meerdaags tochtje te maken. Eerste stop: Buyshaven in Enkhuizen. Daar voelden we de eerste keer ons meteen thuis, de havenmeester is uiterst vriendelijk, de haven is niet te groot en massaal, en je loopt in 10 minuten naar het centrum. Windverwachting was 3bft maar al zeilende hoorden we dat dit naar 3 a 4 kon gaan. En eenmaal midden op het IJsselmeer, ter hoogte

van Lemmer trok de wind toch even flink aan. Net daarvoor al het eerste rif in het grootzeil, maar de flinke schuimkoppen waren flink aanwezig. Dit was toch even 5 bft, dus om relaxed te blijven zeilen ook de genua maar een beetje ingerold......schuif ik bij het inrollen net met mijn rechter rib op de rand van de kuip.....blauwe plek en zo'n heerlijk pijnlijke onder rib.

Maar los van dat alles, was het heerlijk zeilweer, en met flinke snelheid zeilden we naar Enkhuizen. Net voor de kleine bui waren we binnen. 

Van die paar uur zeilen (4.5 uur) wordt je lekker rozig, dus na het opruimen even een biertje en vooral lekker niks doen. Daarna nog even Enkhuizen in om te genieten van een welverdiende Trappist en een heerlijk maal bij de Herberg de Compagnie. Uiterst vriendelijke bediening, en een heerlijke sate.

Dat wordt lekker slapen straks. We hebben lekker 21 mijl gezeild, op naar de volgende 20.000